آلمان
جشنوارهٔ هنری در معبدِ بهائی؛ تأییدی بر اشتیاق به ارتباط و دنبال کردن اهداف مشترک
بیش از ۱۵۰۰ نفر در محوطهٔ معبد بهائی لانگنهاین بررسی می‌کنند که خلاقیت برخاسته از هدفمندی معنوی چگونه می‌تواند شادی بیافریند و پیوندهای دوستی را تحکیم کند.
بیش از ۱۵۰۰ نفر در محوطهٔ معبد بهائی لانگنهاین بررسی می‌کنند که خلاقیت برخاسته از هدفمندی معنوی چگونه می‌تواند شادی بیافریند و پیوندهای دوستی را تحکیم کند.
لانگنهاین (LANGENHAIN)، آلمان — در فضایی که در آن موسیقی با گفتوگو در هم می‌آمیخت، بیش از ۱۵۰۰ نفر از نسل‌های مختلف در نخستین جشنوارهٔ هنری که به تازگی طی یک آخر هفته در محوطهٔ معبد بهائی هوفهایم-لانگنهاین برگزار شد، بررسی کردند که خلاقیت برخاسنه از هدفمندی معنوی چگونه می‌تواند شادی بیافریند و پیوندهای دوستی را تحکیم کند.
از همان آغاز، هدف از جشنواره بیش از یک گردهمایی فرهنگی در نظر گرفته شده بود. کارین دیمیتریو (Karin Dimitriou) مدیر معبد توضیح داد: «معابد بهائی در سراسر جهان محل دیدار و گفتوگو هستند فضاهایی که مردم می‌توانند در آن‌ها دربارهٔ چالش‌های پیش‌روی اجتماع و چگونگی پاسخ مشترک به آن‌ها بیندیشند.»
این معابد که در آثار بهائی با عنوان «مشرق‌الاذکار» شناخته می‌شوند، برداشتی نو از مکان‌های عبادت را به تصویر می‌کشند: مأمن‌هایی برای دعا و نیایش و مراکزی که در آن هماهنگی میان عبادت و خدمت به بشریت جلوۀ عملی می‌یابد.
خانم دیمیتریو افزود: «هنر به ما کمک می‌کند ایده‌های پیچیده را درونی کنیم. موسیقی، نقاشی، نمایش و سایر هنرها فهم ما را عمیق‌تر می‌کنند.»
بدین ترتیب، هنر می‌تواند الهام‌بخش ما باشد تا این درک را به خدمت تبدیل کنیم؛ خدمتی که به خانواده‌ها، محله‌ها و روستاهایمان نفع می‌رساند.»
هفت جلسۀ دعا که در طول آخر هفته در معبد برگزار شد، ضرب‌آهنگِ اصلی این رویداد بودند. در فاصلهٔ این لحظاتِ عبادت، روی صحنه اجراهایی با حضور گروه‌های محلی و منطقه‌ای کُر، نوازندگان، شاعران، بازیگران و داستان‌سرایان در جریان بود. نمایشگاه‌هایی در مرکز بازدیدکنندگان، آثار هنرمندانی از منطقهٔ هوفهایم-لانگنهاین را به نمایش گذاشتند و در همین حال چادرهایی در فضای باز مردم را به مشارکت عملی در ساخت صنایع‌دستی و فعالیت‌های هنری دعوت می‌کردند.
این برنامه بازتابِ این باور بود که همگان توانمندی‌های هنری‌‌ای دارند که می‌توانند در جهت خدمتِ خیر عمومی پرورش یابند. یکی از شرکت‌کنندگان گفت: «حتی کسی مثل من با تجربهٔ محدود در موسیقی هم توانست در گروه کر آواز بخواند. این تجربه‌ای معنادار بود که ما را گرد هم آورد.»
برای بسیاری این جشنواره چشم‌اندازی بود از این که زندگی جمعی هماهنگ چه شکلی می‌تواند داشته باشد. این برنامه همچنین مأمنی فراهم آورد؛ جایی که در آن نگرانی‌های روزمره با امید پاسخ داده می‌شد. «فضای اینجا شما را سرشار از امید می‌کند و به شما انگیزه می‌دهد که شاید در محلهٔ خود فضاهای مشابهی ایجاد کنید.»
این رویداد همچنین قدرت هنر را در از بین بردن مرزها آشکار کرد. افرادی از پیشینه‌ها و باورهای گوناگون بر یک صحنه کنار هم اجرا می‌کردند؛ بازدیدکنندگان با غریبه‌ها گفتوگو می‌کردند؛ و کودکان ساخته‌های خود را به اشتراک می‌گذاشتند و گفت‌وگوهای جدید و لحظات شادی بین آن‌ها و والدینشان ایجاد شده بود. خانم دیمیتریو بیان کرد: «این تجربیات مشترک به ما کمک می‌کنند یکدیگر را به عنوان اعضای یک خانوادهٔ انسانی ببینیم.»
این جشنواره و ماه‌ها آماده‌سازی قبل از آن افرادی را کنار هم آورد که تعامل‌هایشان باعث تقویت باور به حسن نیت و سخاوت دوستان و غریبه‌ها شد.
خانم دیمیتریو گفت: «هنر قدرت ویژه‌ای برای ایجاد پیوند میان مردم دارد. اینجا در معبد بهائی هنر همچنین بین روی آوردن به خالق و خدمت ارتباط برقرار می‌کند. امید ما این است که گردهمایی‌هایی از این دست گسترش یابند، وحدت را پرورش دهند، الهام‌بخش خلاقیت باشند و به همهٔ ما کمک کنند تا آینده‌ای صلح‌آمیز‌تر را تصور کنیم.»
در ادامه، مجموعه‌ای از تصاویرِ این جشنوارهٔ هنری در معبد بهائی آمده است.
گروهِ کُر برای یکی از هفت جلسهٔ دعا وارد معبدِ بهائی شد. این جلسات با دعا و نیایش‌های آهنگین، ضرب‌آهنگ این پایانِ هفته بودند.
اجرای یک گروه کر به عنوان بخشی از برنامهٔ دعا و نیایش.
یکی از شرکت‌کنندگان در جشنواره گفت: «معبد بهائی فضایی برای دعا و تأمل است که دوستی و تفاهم را عمیق‌تر می‌کند و وحدت را در خانوادهٔ انسانی پرورش می‌دهد. همهٔ ما اعضای یک خانوادهٔ انسانی هستیم که به همراه یکدیگر روی این زمین زندگی می‌کنیم.»
گروه کر محلیِ جشنواره در جلسهٔ دعای معبد بهائی دعا می‌خواند.
نمایی دیگر از جلسهٔ دعا در جشنوارهٔ هنری.
شرکت‌کنندگان پس از پایان جلسهٔ دعا، معبد بهائی را ترک می‌کنند.
شرکت‌کنندگان در حال معاشرت و ملاقات با افرادی از پیشینه‌های گوناگون.
تابلوهایی حاوی اطلاعات دربارهٔ تاریخ معبد بهائی به نمایش گذاشته شده بودند.
اجراهایی با حضور گروه‌های کُرِ محلی و منطقه‌ای، نوازندگان، شاعران، بازیگران و داستان‌سرایان.
یکی از گروه‌های کر در حال اجرا روی صحنه در طول جشنوارهٔ هنری.
نوازندگان مختلفی در طول جشنواره اجرا کردند.
چادرهایی در فضای باز، افراد را دعوت به مشارکت عملی در ساخت صنایع دستی و فعالیت‌های هنری می‌کردند.
نمایی دیگر از فعالیت‌های ساخت صنایع دستی در طول جشنواره.
فعالیت‌های هنری، همهٔ گروه‌های سنی را دربرمی‌گرفت.
در یکی از چادرها، شرکت‌کنندگان می‌توانستند بافندگی کنند.
فعالیت‌ها خلاقیت شرکت‌کنندگان را برانگیخت.
هم‌خوانیِ خودجوشِ شرکت‌کنندگان.
یکی از شرکت‌کنندگان قدرت وحدت‌بخش هنر را توصیف کرد و اشاره کرد که سرودخوانی حتی میانِ غریبه‌ها، بلافاصله پیوندی معنوی ایجاد می‌کند.
نمایی از شرکت‌کنندگان در محوطهٔ معبد بهائی در طول جشنواره.
این جشنواره فرصتی برای تقویتِ پیوندهای دوستی بود.
خانم دیمیتریو، مدیر معبد، گفت: «امید ما این است که گردهمایی‌هایی مانند این بیشتر شوند، وحدت را پرورش دهند، مروج خلاقیت باشند و به همهٔ ما کمک کنند تا آینده‌ای صلح‌آمیز‌تر را تصور کنیم.»
